Baksteenfabrieken bevinden zich in vrijwel alle landen waar Brooke Hospital for Animals operationeel is. Het zijn er vele duizenden, waarin tienduizenden mensen en dieren onder vreselijke omstandigheden moeten werken. Het wordt met slavenarbeid vergeleken.
Hier en daar worden langzaam aan, mede dankzij de adviezen van onze dierenartsen, tractoren en machines ingezet. Dat zien we bijvoorbeeld in Helwan, Egypte. Maar de ontwikkeling gaat traag. Van de 172 baksteenovens in Surezai, Pakistan, zijn slechts 67 baksteenovens gemechaniseerd. In de andere 105 baksteenovens worden dieren ingezet. De voornaamste reden is dat de combinatie mens en dier nog altijd het goedkoopst is. Door de mensen te helpen inzien dat zij uiteindelijk zelf baat hebben bij een gezond dier, hoopt Brooke Hospital de leefomstandigheden van de dieren structureel te verbeteren.
De baksteenfabrieken in Helwan, Egypte
Onze televisiespot toont beelden van werkdieren in de baksteenovens in Helwan, op 35 kilometer afstand van Cairo, waar zich zo’n 200 baksteenfabrieken bevinden. Het desolate gebied van de baksteenovens biedt een onheilspellende aanblik, met honderden rokende schoorstenen en stofwolken. En temidden van de rook, de hitte en het stof werken mens en dier, dag in dag uit. Jonge jongens uit straatarme families worden naar Helwan gestuurd om een paar centen per dag te verdienen. Sommige jongens zijn afkomstig uit gebieden die honderden kilometers van Helwan liggen. Deze jongens hebben geen kans in hun leven; ze moeten doen wat hun familie van hen verwacht. Ze moeten onder extreme omstandigheden overleven, wat hen onverschillig maakt voor al het andere. Er zijn geen statistieken hoe oud de arbeiders van de baksteenovens worden; oud kan het niet zijn. Dit zijn de mensen die de ezeltjes beladen en drijven. De ezels worden door de baksteenoveneigenaar gehuurd. Het leed van deze dieren is onbeschrijflijk. Het lijkt een uitzichtloze situatie. Maar de Brooke-dierenartsen denken daar anders over. De baksteenovens zijn hun grootste uitdaging.
Wat doet Brooke?
Regelmatig besteden we in onze nieuwsbrief Werkdier Nieuws aandacht aan het belangrijke werk van Brooke in de baksteenfabrieken. Brooke helpt jaarlijks duizenden werkdieren in baksteenovens in India, Pakistan en Egypte. De dieren worden behandeld en de mensen die met de dieren werken krijgen voorlichting over dierenwelzijn. In Werkdier Nieuws beschrijven we hoe onze dierenartsen in constante dialoog zijn met de eigenaren van de baksteenovens, hoe ze verbeteringen aanbrengen in het tuig, en welke voorlichtingsprogramma’s er ontwikkeld zijn voor de stalknechten en de arbeiders in de baksteenovens.
Brooke-dierenarts Dr. Ahmed vertelt: “Als we een werkbezoek brengen aan een baksteenoven waar we nog niet eerder zijn geweest, kunnen we ons niet zomaar met de dieren gaan bemoeien. Het begint met de kennismaking met de eigenaar van de baksteenoven. We moeten proberen toegang te krijgen tot de fabriek door hem uit te leggen dat hij baat zal hebben bij onze inbreng. En eenmaal binnen, worden we niet zelden uitgescholden door de arbeiders, die ons zien als nieuwsgierige bemoeiallen in witte jassen. Het is niet voldoende om een goede dierenarts te zijn. Belangrijk is de mensen te laten merken dat je respect voor ze hebt en dat je ze wilt helpen. Het is een vak apart om je verhaal te laten doordringen tot iemand die nooit heeft geleerd dat een dier kan voelen. En als je eenmaal het vertrouwen hebt gewonnen, merk je soms dat onze adviezen voor dierverzorging worden opgevolgd, niet voor het dier, maar louter en alleen om óns een plezier te doen. Dat vinden we prima, want het is de eerste stap. Als men na verloop van tijd merkt dat de dieren levendiger zijn en beter gaan werken, begint de boodschap echt door te dringen.”
Gebruik van tractoren?
Aan het begin van de productielijn van een baksteenfabriek staat een eenvoudige machine die klei en water mengt, en daarna de baksteen vormt. De stenen worden vervolgens in de zon te drogen gelegd, om daarna per kar naar de oven te worden vervoerd. Deze karrenvrachten van honderden kilo’s worden door ezeltjes getrokken. Met stokslagen worden de dieren, die vaak in slechte conditie zijn, tot het uiterste gedreven. Natuurlijk zouden de ezels moeten worden vervangen door tractoren, en er zijn steeds meer fabrieken waar tractoren worden ingezet. Maar een tractor is een grotere investering dan een ezeltje. Verder zijn veel paden en doorgangen op het terrein en bij de oven te nauw voor tractoren. De ezeltjes blijven vooralsnog onmisbaar, maar hun werkomstandigheden kunnen en moeten worden verbeterd.
Is er vooruitgang?
Tegenwoordig bezoeken de Brooke-dierenartsen ongeveer twee derde van alle baksteenfabrieken in Helwan. Het aantal tractoren blijft toenemen, maar stijgende benzineprijzen blijven de mechanisering in de weg staan. Onze dierenartsen gaan onvermoeibaar door met beïnvloeding van de eigenaren van de fabrieken en hun arbeiders. In een aantal baksteenfabrieken zijn de leefomstandigheden van de ezeltjes al aanzienlijk verbeterd. In deze fabrieken is een overdekte stal gebouwd met voedertroggen en een waterbak. Een permanente stalknecht ziet er op toe dat de ezels bij toerbeurt worden ingezet. De man beseft dat de ezeltjes na het werk een schone stal verdienen. De harde stokken die werden gebruikt om de dieren hardhandig aan te sporen zijn vervangen door rubber. Dit soort baksteenfabrieken vervullen een voorbeeldfunctie. Er is vooruitgang. Dankzij de inspanningen van de Brooke-dierenartsen.
Dankzij onze donateurs kunnen tienduizenden ezeltjes in de baksteenfabrieken af en toe ezel zijn.
