De twee Brooke-dierenartsen die zich bezighouden met de ezeltjes in de kolenmijnen in Pakistan besteden veel aandacht aan het ontwikkelen van zelfredzaamheid van de ezel-eigenaren op het gebied van dierzorg. Ze leren de eigenaren aandoeningen tijdig herkennen en leggen uit wat ze moeten doen. Ook wordt gesproken met de eigenaren van de mijnen. Degenen die van goede wil zijn, zoals de eigenaar van deze Ahmad-kolenmijn, brengen voorzieningen aan op het terrein die het leven van de ezeltjes draaglijker maken. Dat doen ze op advies van de Brooke-dierenartsen. En dat doen ze zonder geldelijke steun van Brooke.
Wanneer de kolenmijn-ezeltjes na een lange werk-shift bovengronds uitrusten zoeken ze de schaduw op onder de paar boompjes die er zijn. Dierenarts Aslam trof bij elk werkbezoek wel een paar dieren aan met oververhittingsverschijnselen. De eigenaar van de kolenmijn heeft ingegrepen. Hij heeft terrein en bouwmaterialen beschikbaar gesteld en de arbeiders van de Ahmad-mijn hebben gezamenlijk gewerkt aan een schaduwplek voor de ezeltjes, met twee waterbakken. De arbeiders hebben onderling afgesproken dat ze per toerbeurt en gebruik makend van een rooster de schaduwplek schoonmaken en de bakken van vers water voorzien.
