Brooke-dierenarts Dr. Soliman vertelt: “COVID-19 raakt onze persoonlijke levens en raakt ons werk. Er waren weken dat we niet mochten uitrijden met onze mobiele klinieken en dat eigenaren niet naar ons mochten komen.
In Egypte heeft bijna iedereen een mobiele telefoon en ik heb een aantal gevallen via WhatsApp kunnen helpen. Een voorbeeld van zo’n geval was een paard met een wond aan het oog, veroorzaakt door een scherp object waar het paard tegenaan was gelopen. Nadat de eigenaar had verteld wat er was gebeurd heeft hij mij via WhatsApp foto’s gestuurd. Ik heb de wond bekeken en de man per tekstbericht het recept voor medicijnen gestuurd. Ik heb instructies gegeven voor de toediening van de druppels en de zalf. Na twee weken stuurde de man mij trots een paar foto’s van het volledig genezen oog. Zo heb ik meerdere voorbeelden van “tele-behandeling”, en ik vind dat het in veel gevallen goed werkt. Een paar weken geleden kregen we een telefonische melding over een gewonde, 16 jaar oude merrie. Het dier bevond zich op 60 kilometer afstand van onze kliniek. De eigenaar had mijn nummer gekregen van een bevriende koetsier uit mijn stad. Ik vroeg wat er mis was. Hij antwoordde dat zijn paard een paar dagen geleden was gevallen en zijn benen had verwond, dat hij de wonden had verzorgd maar dat er nu pus uit kwam. Ik vroeg hem om foto’s te sturen via WhatsApp. Na het zien van die foto’s heb ik de eigenaar gevraagd om zijn merrie zo snel mogelijk naar onze kliniek te brengen. De volgende morgen arriveerde de merrie in onze kliniek, waar ze zal blijven tot ze genezen is. Wij en de diereigenaren zijn aan het leren om onze mobiele telefoons vaker en beter te gebruiken bij de inzet voor behandeling van zieke dieren. Het resultaat van deze ontwikkelingen zal bij ons blijven. Dit is dan een positieve “bijwerking” van COVID-19.”
