Bij Brooke-Cairo werken vijf dierenartsen. Drie leiden mobiele teams die elke dag uitrijden, terwijl twee dierenartsen verantwoordelijk zijn voor de kliniek. De ondersteunende staf bestaat uit 27 mensen (verzorgers, chauffeurs, hoefsmeden, nachtwakers, technische medewerkers). De kliniek heeft een capaciteit van 46 dieren en dagelijks worden 10 tot 15 dieren poliklinisch behandeld. Gedurende de afgelopen drie maanden had Brooke-Cairo 100 hospitaalpatiënten en 984 poliklinische patiënten. De mobiele teams behandelen elk gemiddeld 40 dieren per dag. De dierenartsen staan onder leiding van een hoofddierenarts, die de medewerkers motiveert en adviseert.
In augustus 2012 ging Dr. Nagy, de hoofddierenarts van de kliniek in Cairo, met pensioen. Zijn plaats is ingenomen door de vrouwelijke dierenarts Dr. Amira, die al 26 jaar dierenarts is in de kliniek. Dr. Amira: “In de 26 jaar dat ik bij Brooke werk is er veel veranderd. Toen ik begon, krioelde het van de werkpaarden en -ezels in de stad. Het gemotoriseerde vervoer is drastisch toegenomen, waardoor de werkdieren naar de buitenwijken van de stad zijn uitgeweken. Aan de eigenaren die hun paard bij ons binnenbrengen, merk ik dat meer mensen zich bewust zijn van dierenwelzijn dan toen ik begon. Een aantal wanpraktijken, zoals brandmerken van dieren, hebben we met succes weten terug te dringen. Maar er zijn nog altijd veel mensen die geen idee hebben hoe ze hun dier moeten verzorgen, en de allerarmsten zijn nog steeds afhankelijk van hun werkdier.
De afgelopen twee jaar is de mentaliteit van mensen aan het veranderen, door de nieuwe ontwikkelingen in ons land. Er is verharding, en de emoties liggen meer aan de oppervlakte. De dieren, die het toch al slecht hadden, zijn de dupe. Bij stijgende benzineprijzen, stappen mensen noodgedwongen over van pick-up auto naar paard en wagen. Het is onvermijdelijk dat de vooruitgang die we op sommige fronten hadden geboekt, geremd wordt, of zelfs ongedaan gemaakt wordt. Maar ik hou me vast aan het positieve effect van mijn werk. Als een straatarme diereigenaar bij ons komt met zijn zieke paard of ezel, dan geeft het steeds weer voldoening om het dier te kunnen helpen, en daarmee ook de eigenaar.
Mijn werk is inhoudelijk in zoverre gewijzigd, dat ik nu meer papierwerk heb. Maar ik hou me nog steeds actief bezig met het diagnosticeren en behandelen van de dieren. Mijn grootste droom toen ik begon was een Cairo met uitsluitend goed verzorgde en gezonde paarden en ezels. Die droom heb ik nog steeds. Ik ben dankbaar dat ik de kans heb gekregen om me daarvoor met al mijn krachten in te zetten”.