Paard met hoofdwond door ongeval.

Een Nederlandse dierenarts vergeleek een Brooke-dierenkliniek ooit met een militair veldhospitaal. Er worden regelmatig gevallen binnengebracht die dermate ernstig zijn, dat de dienstdoende dierenartsen razendsnel en onder grote druk moeten optreden: diagnose stellen, behandelplan opstellen en uitvoeren, en dat alles met beperkte middelen. Dieren die niet meer te redden zijn, worden geëuthanaseerd. De Brooke-dierenartsen in Pakistan en Egypte waarderen het zeer dat de Nederlandse donateurs zo geïnteresseerd zijn in hun werk. Het valt hun op dat Nederlanders de onverbloemde waarheid willen zien en niet alleen mooie plaatjes.

Het is voor de dierenartsen onmogelijk om alle ernstige gevallen op camera vast te leggen. Maar als de gelegenheid er is, dan gebeurt het. Die registratie op camera is niet alleen voor u, de donateurs, maar ook voor de Brooke-dierenartsen elders in de wereld. Op een speciale website die alleen toegankelijk is voor de Brooke-dierenartsen worden operaties en ziektes beschreven, en foto’s geplaatst. Van over de hele wereld reageren de Brooke-dierenartsen op elkaars verhalen, ze geven input en stellen vragen. De kennisuitwisseling is levendig; de inzet en de wil om te leren tomeloos. En alles omdat ze dezelfde missie delen: een beter leven voor de werkpaarden en ezels in hun land. Hieronder het verhaal van een kliniekpatiëntje in Peshawar, Pakistan. 

Op 12 april werd een merrie binnengebracht door eigenaar Hussain Khan. De 52-jarige Hussain verdient geld als koetsier in de drukke stad Peshawar. De avond ervoor had het noodlot toegeslagen. Er hing een dikke mist. Hussain had haast. Hij had net mensen afgezet in een buitenwijk, en spoedde zich terug naar de binnenstad, in de hoop op nieuwe passagiers. Op de ringweg moest Hussain plotseling uitwijken voor een stilstaande auto. Zijn koets had een flinke vaart. Hij stuurde zijn paard rakelings langs de auto, maar schoot door in de berm. De merrie knalde met haar hoofd tegen een obstakel. Hussain kwam met de schrik vrij, maar het dier was ernstig gewond. De volgende dag bracht hij zijn merrie naar de Brooke-kliniek. Hussain is al 15 jaar koetsier, en kent Brooke al langere tijd. Regelmatig bezoeken de Brooke-dierenartsen zijn woonwijk, waar ze paarden en ezels behandelen, en voorlichtingsessies houden. 

Dr. Riaz, hoofddierenarts van de Brooke-kliniek in Peshawar, vertelt: “Het was duidelijk dat het arme dier veel pijn had. De rechterkant van het hoofd en oog waren erg gezwollen en er zat een diepe, bloedende wond. Het botweefsel was niet beschadigd. We hebben onmiddellijk pijnstillers en ontstekingsremmers toegediend. Ook probeerden we haar te laten eten, maar dat wilde ze niet. De wond hebben we schoongemaakt en gehecht, het oog hebben we behandeld met speciale zalf. Een kleine wond aan haar voorbeen hebben we verzorgd en verbonden. De verdere behandeling bestond uit rust en krachtvoer, dat de eerste weken werd fijngemalen. Al een paar uur na de kliniekopname begon de merrie weer te eten. Dat was het begin van het herstel, dat voorspoedig verliep. 

Kosten behandeling (33 dagen hospitaalverzorging):

Medicijnen: 56 Euro

Voeder (granen, mais, groenvoer, etc.): 55 Euro

Kosten van arts, assistenten en verzorgers: 72 Euro

Totaal: 183 Euro

_{Korte clip van de merrie bij aankomst en op stal in de kliniek}