Wanneer je als dierenarts wordt geconfronteerd met een ernstig geval, dan baseer je je behandelplan mede op de prognose van dat moment, en op de wensen van de eigenaar van het dier. Uiteraard moet je gedurende de behandeling het plan continu bijstellen, ter waarborging van het welzijn van de patiënt. Zolang het dier zelf vecht, verdient het elke kans die dierenartsen het kunnen geven. De prognose kan verslechteren, bijvoorbeeld ten gevolge van secundaire infecties. Dit gevaar dreigt altijd bij het herstel van brandwonden, omdat de huid kapot is, waardoor infecties meer vat op het lichaam kunnen krijgen.
De merrie die te zien is in de documentaire heeft ernstige tweedegraads brandwonden aan hoofd, hals, voorbenen en romp. De eigenaar had haar uit de brandende stal gered en onmiddelijk naar de Brooke kliniek in Cairo gebracht. Het dierenartsenteam stelde na beoordeling van de verwondingen en in overleg met de eigenaar een behandeling in, bestaande uit pijnstillers en antibiotica, aanvankelijk met goede resultaten. De merrie at en dronk zelf, en de huid begon langzaam maar zeker te herstellen. Er leek goede hoop op herstel en de prognose was voorzichtig positief, ondanks het feit dat ze nog een lange weg te gaan had.
Een paar dagen na het bezoek van Waylon en Annemijn verslechterde de merrie ten gevolge van secundaire infecties. Door die infecties raakte ze vervolgens hoefbevangen, een gevreesde en zeer pijnlijke aandoening waarbij het zachte weefsel in de hoeven wordt aangetast, wat tot het verlies van de hoef kan lijden.
De dierenartsen hebben hun uiterste best gedaan deze complicaties te behandelen, maar helaas, het mocht niet baten. De merrie had te veel pijn met staan en kon vanwege haar verwondingen ook niet comfortabel liggen. De dierenartsen konden haar niet meer pijnvrij houden. De merrie gaf de strijd op. Was de prognose een week eerder nog voorzichtig optimistisch, nu moesten de dierenartsen deze bijstellen. In overleg met de eigenaar werd besloten om in het belang van de merrie haar uit haar lijden te verlossen. Op 9 juli hebben de dierenartsen haar laten inslapen. Een waardig einde, in alle rust.
Je moet er niet aan denken hoe vreselijk ze had moeten lijden als Brooke er niet was geweest.